Cruisn' the Whitsundays...

Donderdag 14 juli,

We worden vandaag opgehaald aan onze camping in Airlie beach en schepen in op de Voyager, een soort yacht-cruiser-catamaran die ons langsheen een drietal van deze 74 eilanden tellende archipel zal leiden.
Om eerlijk te zijn, we hoopten om in deze buurt op een of andere manier een whale spotting tour mee te maken. Je moet hiervoor toch al wat geluk hebben, blijkbaar zouden er in een nabijgelegen stad ee aantal gezien zijn, net voor de haven. Men biedt echter geen garantie, maar de trip belooft wel veel ander goeds. Al bij aankomst op Hook Island krioelt het er van de ropische visjes in het helderblauwe water. We gaan eerst in een speciale boot met glazen bodem het rif verkennen. Het valt een beetje tegen, want de zichtbaarheid is niet zo goed en de kleuren van de koralen nogal eentonig geel of groen.
Dé ervaring van de dag volgt gauw daarna, want wie wil, mag gaan snorkelen voor het strand van het eiland. Niet dat ik een grote fan ben van de zee, maar bon, we zijn hier, dus waarom eens niet geprobeerd. Ee duikbril op mijn neus, een snorkel in mijn bek en een paar vinnen aan mijn voeten en den deze is weg voor een half uur in het Great Barrier Reef, finding Nemo! Onwaarschijnlijk schitterende ervaring is dit! De zebravissen, geelvinnen en allerlei andere tropische soorten zwemmen werkelijk voor mijn neus voorbij en de koralen tonen hun ware kleuren en vormen als in de documentaires op National Geographic. Ik kan er niet genoeg van krijgen! En het stopt maar niet. Ik ben nog maar net terug op het droge en onze aandacht wordt getrokken door onze gidsen 50 meter verdr, die op een houten terras iets hebben ontdekt. Hier moeten we bij zijn,… en ja hoor, we staan oog in oog met een bijna 1,5 meter lange grijsgroene olive python, die over de terrasstoelen kronkelt en zich aan ons toont alsof het een bewuste fotoshoot betreft. Vanop eenkleine 2 meter afstand maken we snel enkele fotos, maar als hij ons in het vizier krijt en recht op mij af afkomt, kies ik toch maar liever eieren voor mijn geld! Yes, toch mijn allereerste aussie snake in the wild gespot! In opperste sfeer varen we verder en onderweg genieten we van een uitgebreide buffetlunch tot aan Whitehaven Beach, een van de allermooiste stranden van Austalië en vermoedelijk van de wereld. De Voyager geraakt niet helemaal tot op het stand en we moeten wadend tot onze middel in het water tot op het strand geraken. Hier verpozen we voor een uurtje met gelegenheid tot wandelen, siësta of gewoon genietend van het uitzicht en een koppel reuze-arenden. De hardline ozzies spelen een partijtje beach cricket. Net als we terug zijn opgedroogd, moge we terug hetwater in naar de boot om koers te zetten naar daydrem Island, het laatste eiland op onze tocht. Hier is een luxe resort gevestigd, waar je eventueel nog een plons in één van de vele zwembden kan nemen, of gezellig iets drinke nbij de pool bar, maar wij gaan geïnteresseerd luisteren naar de uitleg van de plaatselijke Dirk Draulans over de verschillende soorten haaien en pijlstaartroggen in deze wateren. We kijrgen zelfs de kans om enkele van deze reusachtige, maar o zo lieve en social dieren te aaien en te voederen. Een scampi gaat er blijkbaar altijd wel in bij deze fantastische beesten, die gewoon vragen om aandacht en affectie. Het is bijna onmogelijk voor te stellen dat dé Steve Irwin, drie jaar geleen door zo’n stingray gedood is. Blijkbaar was het toch een beetje zelfgezocht! Weeral een topervaring en dat allemaal op één en dezelfde dag! We gaan nog iets drinken aan de pool bar en daar vliegen de kaketoes ons om de oren en wandelt er een exotsche steltloper rondom ons alsof het daar allemaal van hem is. Een ‘curlew’, zo leert ons de gids. Nog een laatste blik langsheen dit topisch paradijs en we verlaten de Whisundays met een bangelijk gevoel dat we iets unieks hebben beleefd!
Net voor het slapengaan proberen we nog een online te gaan, maar het plezier is van korte duur. Sorry Felix, ik werd ineens afgebroken tijdens onze chatsessie! Onze buren, een 55 jaar geleden ingeweken gepensioneerd Italiaans koppel, compleet met ‘shaddapa you face’ accent, komt nog een babbeltje slaan. We komen bijna niet meer bij van het lachen!
Morgen terug on the road richting Charters Towers!

Arrivederci!
xx

Fotos op:
https://picasaweb.google.com/patenbrigitte/AUSTRALIA2011