Road tripping with the Grey Nomads...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Pat & Brigitte
09 Juli 2011 | Australië, Noosaville
Zaterdag 9 juli,
Onze eerste nachtrust in Apollo werd even op een nogal brute en beangstigende manier verstoord door een agressieve zatlap die de hele camping op stelten zette, met vuilnisbakken begon te gooien en zijn vrouw en omstaanders bedreigde met fijne zinsneden à la “ Oi’m gonna smash yer fookin’ face in!” en “Lookin’ for a foight, fuckah?”. Dat bedoelde ik nu gisteren met Benidorm meets St Tropez. Tja, de schoolvakantie zal er wel voor iets tussenzitten en Ozzies,… ze blijven nu eenmaal iets brits hebben en sommigen blijven dan ook zuipen tot ze niet meer weten waar ze staan en dan krijg je zulke taferelen. Gelukkig eindigde het allemaal zonder veel erg, maar het was deze morgen wel hét onderwerp van gesprek bij de campingbewoners rondom ons!
Bon, dit terzijde, wijle weg voor onze eerste rit in de Tour down under, met bestemming Noosa Heads, een kleine 200km meer noordwaarts. We nemen de M1, de Bruce Highway, maar ruilen deze ter hoogte van Caboolture voor de meer scenic Steve Irwin Way, die een touristische route is richting Beerwah, de thuishaven van de Australia Zoo, voor de liefhebbers van bovengenoemde, Home of the Crocodile Hunter!
Doordat we de docu-soap kenden van TV, wilden we het toch niet nalaten om een kijkje te nemen ter plaatse, maar de prijs van een inkomticket, toch algauw 45€ per persoon, was ons toch iets van het goede te veel, dus vlug wat leuke shots genomen aan de ingang en verder onze weg vervolgd langsheen het Glass Mountains National Park, met fenomenale uitzichten op een weids landschap, hier en daar onderbroken met uit het niets oprijzende rotsen met ronkende namen als Mt Tibrogargan, Beerburrum , Coonowrin en Tunbubudla Twins (nee, ik heb niet gedronken…!). Bij de eerste lookout is het al bingo: wilde kangoeroes grazen onder een mango-tree boomgaard. We spotten ook nog een ibis en later in Noosa een drietal pelikanen. De links-rechts coördinatie zit nog niet altijd goed en GPS Brigitte moet me enkele malen bijsturen als we onze weg verderzetten door de Blackall Range en door enkele, wat men hier ‘Historic Towns’ pleegt te noemen. Maleny, Montville en Landsborough, om er maar een paar op te sommen. In het laatste plaatsen we een klein gokje in de local pub op Golden Penny in de 3.29pm race van Morphetville. Penny is het nieuwe racepaard van onze goeie vriend uit Adelaide, Graeme.
Uitslag morgen. Veel zullen we niet winnen, want het ros is torenhoog favoriet! Soit, onze ‘mate’ is tevreden, wij dan ook!
In de late ‘arvo’ (ozzie lingo voor ‘afternoon’) passeren we nog enkele ‘avo’kraampjes (ozzie lingo voor avocado) en komen we aan in Noosaville, meer bepaald in Tewantin, waar we onze Apollo parkeren in de Big4 Bougainvillia. We gaan hier een drietal nachten verblijven. Onze gastvrouw helpt ons ook nog met de boeking voor een daguitstap nu maandag naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld, gelegen voor de kust van Hervey Bay.
Het is nu bijna 20u, vlug nog even het verslag online zetten met enkele fotos van onze eerste dag als ‘Grey Nomads’, zoals de oudere campervan drivers hier worden genoemd, een verwijzing naar de vele gepensioneerde toeristen die dan tegen 80km/h over de wegen bollen met in hun zog een sliert auto’s die maar wat graag willen, maar niet kunnen voorbijsteken. De zanger Loren, die we in Adelaide aan het werk zagen, heeft er een grappig nummer over.
“I’m old an I’m retired,
gonna drive the countryside.
At 80K’s an hour in my brand new four-wheel drive!”
http://www.youtube.com/watch?v=rVzJUQRR0SI
Greetz
Bill and Susie, nice and cruisy ;-)
fotos op:
https://picasaweb.google.com/lh/myphotos
Onze eerste nachtrust in Apollo werd even op een nogal brute en beangstigende manier verstoord door een agressieve zatlap die de hele camping op stelten zette, met vuilnisbakken begon te gooien en zijn vrouw en omstaanders bedreigde met fijne zinsneden à la “ Oi’m gonna smash yer fookin’ face in!” en “Lookin’ for a foight, fuckah?”. Dat bedoelde ik nu gisteren met Benidorm meets St Tropez. Tja, de schoolvakantie zal er wel voor iets tussenzitten en Ozzies,… ze blijven nu eenmaal iets brits hebben en sommigen blijven dan ook zuipen tot ze niet meer weten waar ze staan en dan krijg je zulke taferelen. Gelukkig eindigde het allemaal zonder veel erg, maar het was deze morgen wel hét onderwerp van gesprek bij de campingbewoners rondom ons!
Bon, dit terzijde, wijle weg voor onze eerste rit in de Tour down under, met bestemming Noosa Heads, een kleine 200km meer noordwaarts. We nemen de M1, de Bruce Highway, maar ruilen deze ter hoogte van Caboolture voor de meer scenic Steve Irwin Way, die een touristische route is richting Beerwah, de thuishaven van de Australia Zoo, voor de liefhebbers van bovengenoemde, Home of the Crocodile Hunter!
Doordat we de docu-soap kenden van TV, wilden we het toch niet nalaten om een kijkje te nemen ter plaatse, maar de prijs van een inkomticket, toch algauw 45€ per persoon, was ons toch iets van het goede te veel, dus vlug wat leuke shots genomen aan de ingang en verder onze weg vervolgd langsheen het Glass Mountains National Park, met fenomenale uitzichten op een weids landschap, hier en daar onderbroken met uit het niets oprijzende rotsen met ronkende namen als Mt Tibrogargan, Beerburrum , Coonowrin en Tunbubudla Twins (nee, ik heb niet gedronken…!). Bij de eerste lookout is het al bingo: wilde kangoeroes grazen onder een mango-tree boomgaard. We spotten ook nog een ibis en later in Noosa een drietal pelikanen. De links-rechts coördinatie zit nog niet altijd goed en GPS Brigitte moet me enkele malen bijsturen als we onze weg verderzetten door de Blackall Range en door enkele, wat men hier ‘Historic Towns’ pleegt te noemen. Maleny, Montville en Landsborough, om er maar een paar op te sommen. In het laatste plaatsen we een klein gokje in de local pub op Golden Penny in de 3.29pm race van Morphetville. Penny is het nieuwe racepaard van onze goeie vriend uit Adelaide, Graeme.
Uitslag morgen. Veel zullen we niet winnen, want het ros is torenhoog favoriet! Soit, onze ‘mate’ is tevreden, wij dan ook!
In de late ‘arvo’ (ozzie lingo voor ‘afternoon’) passeren we nog enkele ‘avo’kraampjes (ozzie lingo voor avocado) en komen we aan in Noosaville, meer bepaald in Tewantin, waar we onze Apollo parkeren in de Big4 Bougainvillia. We gaan hier een drietal nachten verblijven. Onze gastvrouw helpt ons ook nog met de boeking voor een daguitstap nu maandag naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld, gelegen voor de kust van Hervey Bay.
Het is nu bijna 20u, vlug nog even het verslag online zetten met enkele fotos van onze eerste dag als ‘Grey Nomads’, zoals de oudere campervan drivers hier worden genoemd, een verwijzing naar de vele gepensioneerde toeristen die dan tegen 80km/h over de wegen bollen met in hun zog een sliert auto’s die maar wat graag willen, maar niet kunnen voorbijsteken. De zanger Loren, die we in Adelaide aan het werk zagen, heeft er een grappig nummer over.
“I’m old an I’m retired,
gonna drive the countryside.
At 80K’s an hour in my brand new four-wheel drive!”
http://www.youtube.com/watch?v=rVzJUQRR0SI
Greetz
Bill and Susie, nice and cruisy ;-)
fotos op:
https://picasaweb.google.com/lh/myphotos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
